Klanteninterview
Elke kamer is gevuld met herinneringen.
Van een herenhuis waarin drie generaties hebben gewoond, neem je niet zomaar afscheid. Elke kamer is gevuld met herinneringen. Henriette Polderman vertelt met veel liefde over haar ouderlijk huis aan de Damstraat in Yerseke. Haar opa en oma betrokken de woning direct na hun huwelijk. Opa Polderman startte hier zijn huisartsenpraktijk. Vader Peter Polderman zette deze praktijk voort. “Natuurlijk moesten we regelmatig stil zijn. Patiënten mochten ons niet horen lachen.”
De geschiedenis van dit herenhuis vertelt ook iets over de geschiedenis van Yerseke. Zo is het huis in 1885 gebouwd voor de rijke, Duitse familie Müller, die kwam voor de oesterteelt en het verhaal dat mensen hier ‘goud uit de zee’ schepten. De heer Müller wilde graag een eigen villa ontwerpen op een markante plek in Yerseke. Hij verkoopt de villa alweer in 1895 aan huisarts Van Klinkenberg, waar later een straat in Yerseke naar wordt vernoemd.
Huisartsenpraktijk aan huis
Rond 1903 de villa verbouwd tot een fraai herenhuis. In 1936 betrekken huisarts Maarten Polderman en zijn vrouw Lonie Bom – Henriettes opa en oma – de woning. Ruim dertig jaar later (1970) gaat hun zoon, Peter Polderman – ook huisarts – er wonen met zijn vrouw Hendrien, Henriette en haar zusje Leontine. In de lopen van de jaren zeventig verhuist de praktijk naar de Zeeburg in Yerseke, waar deze tot op de dag van vandaag gevestigd is.
Volop ruimte om te spelen
Henriette vertelt hoe zij genoten van het mooie herenhuis. “Mijn zusje en ik hebben hier altijd enorm veel kunnen spelen. Er was ook zoveel ruimte! Ik herinner me bijvoorbeeld dat mijn moeder oud behang op de muur plakte waarop we heerlijk konden kliederen. Verder hadden we buiten een fantastische tuin. Schommelen, tenten bouwen en heerlijk ravotten met kinderen uit de buurt; het kon allemaal.”
Blij en gelukkig
Nu haar ouders beiden 80-plus zijn en dichterbij hun dochters willen wonen, is besloten de woning te verkopen. “Erg leuk dat Wilco Neeskens direct enthousiast was over het huis. Het heeft best wat tijd gekost, vooral omdat ik tijd nodig had om alles op te ruimen. Er gaat dan een geschiedenis van drie generaties door je handen. Wat ik de nieuwe eigenaren wens? Dat ze hier net zo blij en gelukkig worden als wij. Wie weet, misschien gaat het huis opnieuw drie generaties mee.”
